Infiltracja

                                                Niedziela, 19:10

Na terenie opuszczonej fabryki, znaleziono ciało młodej kobiety. Śledztwo w tej sprawie, rozpoczynają  Rafał i Tomek.
Rafał: cześć Radek.
policjant: cześć chłopaki.
Tomek: co mamy?
policjant: długowłosa blondynka. Znaleźliśmy  jej torebkę z dowodem osobistym. Ofiara to  Magdalena Pacelt, 25 lat.
Tomek: kto znalazł ofiarę?
policjant: dwoje dzieciaków. Kręcili jakiegoś vloga, czy coś takiego.
Tomek: pogadam z nimi.
policjant: są przed wejściem, musieliście ich minąć.
Rafał: to ja  lecę do Adama.
Po chwili znajdował już się w miejscu znalezienia zwłok.
Rafał: cześć Adam. Co możesz  powiedzieć na teraz?
Adam:  dziewczyna została brutalnie pobita, ale zauważyłem też strzał w czoło. Nie ma nigdzie rany wylotowej, więc  pocisk utknął  w ciele.
Rafał: zawodowiec?
Adam: osobiście stawiam bardziej na strzał z przyłożenia, ale to na pewno była niewielka odległość.
Rafał: kiedy nastąpił zgon?
Adam:   nie zginęła tutaj. Ofiarę zrzucono z wyższej kondygnacji tej fabryki.  Technicy byli już tam zobaczyć, ale nie znaleźli niczego Mogło być tak, że została zrzucona w  dół po śmierci.
Rafał:  zgwałcona?
Adam: niemal kompletnie rozebrana, ale żadnych śladów gwałtu, naskórka. Zupełnie tak, jakby sprawca po sobie posprzątał. Pytałeśœ o czas zgonu, nastąpił  on maksymalnie o północy, ale  powiem więcej po sekcji.
Rafał: czyli, jak zwykle...
                                        W tym samym czasie.
Tomek: jak wy się nazywacie?
Natalia: Natalia Skowronowicz.
Łukasz: Łukasz Blazowski.
Tomek:  dzieciaki, co wy tutaj robiliście? Ile wy macie lat?
Natalia:  jesteśmy parą, mamy po osiemnaście lat. Kręciliśmy vloga, wybieramy  sobie do nagrań różne lokalizacje. Dzisiaj padło na tę fabrykę.
Łukasz:  byliśmy tu też dzisiaj o 10:00, ale ciała jeszcze wtedy tutaj nie było.
Tomek: a co robiliście poprzedniego wieczoru?
Łukasz:  byliśmy w kinie na jakimś romansidle.
Tomek: co to było za kino?
Łukasz:  Multiplex na Kamiennej.
Tomek: dobra, idźcie do radiowozu. Tam będzie policjant, który spisze wasze zeznania i odwiezie was do domu.
 21:30. Komisarze pojechali do domu rodzinnego zabitej dziewczyny.
Tomek: dobry wieczór.  Pani jest matką Magdaleny Pacelt?
matka: tak.
Tomek: przychodzimy właśnie w jej sprawie. Możemy wejść do środka?
Kobieta wpuściła ich do środka.  Widać było, że rodzina  nie należała do przesadnie biednych, ale tez i bogatych. Przeciętna  rodzina.
Rafał:  mamy dla pani złą wiadomość.
matka: proszę, powiedzcie...
Rafał: Magda nie żyje.    Dwie godziny temu, znaleziono jej ciało.
Kobieta zaczęła płakać.  Właśnie dowiedziała się o śmierci swojego jedynego dziecka.
Rafał: kto mógłby stać za zabójstwem?
matka: przychodzi mi do głowy jedynie Grzegorz. To były chłopak Magdy, rozstali się miesiąc temu, ale nie chciał on się z tym pogodzić.
Tomek: a  jak się nazywa ten Grzegorz?
matka: Grzegorz Waldag.
Rafał: pamięta pani jego adres?
matka: Zielona, numer dwadzieścia, mieszkania siedem.
Tomek: a jest ktoś jeszcze?
matka:  nie mam pojęcia. Magda to była wspaniała dziewczyna...
                                        Poniedziałek,  8:20
 Tomek i Rafał pojechali do domu  Grzegorza Waldaga - byłego chłopaka ofiary.
Tomek: Grzegorz Waldag?
Grzegorz: zależy kto pyta...
Rafał: policja pyta. Rafał Kopacz i Tomasz Bukowski.
Grzegorz: w jakiej sprawie, przychodzicie?
Rafał:  ważnej. Wpuścisz nas?
Grzegorz: wchodźcie.
Mężczyzna   wyraźnie niechętnie, wpuścił ich do środka.  W mieszkaniu panował dosyć porządny bałagan. Wszędzie walały się ubrania, kartony po pizzy, czy też puste puszki i butelki piwa.
Tomek:  przychodzimy do ciebie w sprawie Magdaleny Pacelt.
Grzegorz: taaa? A co nawywijała?
Rafał:  Magdalena Pacelt nie żyje. Została  śmiertelnie pobita w sobotę. Co robiłeś w nocy z sobotę na niedzielę?
 Grzegorz: byłem tutaj z kumplami. Siedzieli u mnie od piątku do wczorajszego wieczora.
Tomek: dobra, to dawaj teraz dane kumpli.
Grzegorz: Adam Wołoszanicz,  Jacek Szybalt.
Tomek: zapisz mi tu ich adresy. Pamiętaj, że jeśli twoje alibi się nie potwierdzi, to wrócimy po ciebie.
Podał mu  notes.
 Rafał:  Waldag,   jeśli nie ty, to kto mógłby stać za zabójstwem Magdy?
Grzegorz: jedynie Michał Witycki.
Rafał: kto to jest?
Grzegorz:  Michał Witycki pracował z Magdą w jednej firmie. Dwa miesiące temu, został zwolniony, bo Magda przyłapała go  na  przekazywaniu informacji konkurentom.
Tomek: dopisz też nazwę i adres firmy, w której Magda pracowała.
Grzegorz: zapisane.
Tomek: Boże, mój lekarz już wyraźniej pisze...
 10:40. Firma, w której pracowała zamordowana dziewczyna.
szef:  dzień dobry. To państwo są z policji?
Rafał: tak. Rafał Kopacz, Tomasz Bukowski.
szef: Sławomir Czubala, właściciel. W jakiej sprawie, państwo do mnie przychodzą?
Rafał: jedna z pana pracownic, Magdalena Pacelt, nie żyje. Została  zamordowana.
szef: to dlatego nie odbierała telefonu....
Tomek: interesuje nas adres Michała  Wityckiego. Wiemy, że dwa miesiące temu, został zwolniony.
szef: to prawda, został.  Michał Witycki odpowiada z wolnej stopy, ale musi regularnie stawiać się na komisariacie policji. Zaraz dam wam jego akta, powinienem mieć je w jednej z szaf.
Rafał: spokojnie, poczekamy.
Tomek: a pan co robił,  mniej więcej o północy z soboty na niedzielę?
szef: byłem na weselu własnej córki.   Wy mnie podejrzewacie o to zabójstwo?
Rafał: spokojnie, to rutynowe pytania. Ma pan ten adres?
szef: tak. Karmelowa 36.
                                    Półtorej godziny później.
Dom, w którym mieszka Michał Witycki. Jest to drugi podejrzany w sprawie.
Rafał: Michał Witycki?
Michał: tak.
Rafał: Policja, mamy do pogadania.
 Jedyną reakcją mężczyzny było rzucenie się do ucieczki.   Odepchnął   Tomka i Rafała i  ruszył w kierunku schodów.  Szybko z nich zbiegł i  zaraz po  wyjściu z podwórka, wsiadł do własnego samochodu.
Rafał: za nim!
Po chwili, komisarze również znajdowali się w swoim pojeździe. Teraz trzeba było zatrzymać Wityckiego.
Tomek:  00 dla W27! Ścigamy  czarne Audi  A3 o numerach KR291UU, powtarzam, ścigamy  czarne Audi A3 o numerach KR291UU!   Aktualnie znajdujemy się na ulicy  Bobrzyńskiego, podejrzewam, że będzie ruszał  w kierunku ulic  Słodkiej i Głogowej!
00: przyjęłam, stawiamy blokady.
12:50. Wciąż trwa pościg za podejrzanym.
Tomek: 00, Michał Witycki zniknął nam z oczu! Widzicie go?
00:   jest jakieś trzy kilometry za wami.   Kilometr dalej, jest blokada.
Rafał: dobra, dojeżdżamy tam, przyblokujemy go od tyłu.
Po kilku minutach, samochód Michała Wityckiego zbliżał się już do blokady. Mężczyzna, widząc, co się święci, postanowił zawrócić. Miał jednak pecha, gdyż Rafał i Tomek, zdążyli już podjechać.
 Rafał: policja! Wyłącz silnik!
 Tomek: wysiadaj!
 Witycki  zdał sobie sprawę z beznadziejnej sytuacji, w której się znalazł. Zrezygnowany wyłączył silnik i wysiadł  z  samochodu, z rękami w górze.
 Rafał: jesteś  zatrzymany pod zarzutem zabójstwa Magdaleny Pacelt.
 16:50. Wciąż trwa przesłuchanie Michała Wityckiego.
Rafał: Witycki,  tym milczeniem, pogarszasz swoją sytuację.
Michał: mam do niego prawo.
Tomek: mieć masz,  ale my naprawdę, chcieliśmy tylko pogadać. Co robiłeś  w okolicach północy z soboty na niedzielę?
Rafał: zacznij w końcu gadać! Ratuj swoją skórę, człowieku!
Tomek: Michał, co robiłeś   z soboty na niedzielę?
Michał: byłem w klubie.
 Tomek: nazwa tego klubu.
Michał:  4dreams.
Rafał: sprawdzimy to, ale do wyjaśnienia sprawy, zostajesz w areszcie.
19:00.  Po zakończeniu służby, komisarze wracają do domów.
Rafał: co myślisz o tym wszystkim?
 Tomek: obstawiam, że to Witycki.  Zauważ, że  Waldag nie użył  ani jednej obelgi na ofiarę.
Rafał: Witycki w sumie też nie, ale ma większy motyw, niż rozstanie.  Tak naprawdę, to nie możemy zlekceważyć żadnej z tych dwóch opcji.
Tomek:  myślę, że możemy wykluczyć to,  że sprawcą była kobieta.  Magdalena Pacelt została bardzo brutalnie pobita,  a do tego  zrzucona z tamtej wyższej kondygnacji fabryki.
 Rafał: a ja z kolei uważam, że to jest możliwe, że za zabójstwem,  może stać kobieta.  Trzeba uwzględnić to, że była  naprawdę silna.  Uwierz mi, że sporo jest takich kobiet.
 W tej samej chwili, zadzwonił telefon  Rafała.
 Rafał:  odbierzesz?
Tomek  chwycił za telefon i wykonał polecenie.
Tomek:  no cześć, Justyna.  Jesteś na głośniku, Rafał prowadzi.
Justyna: cześć chłopaki.   Dzwonię, bo   alibi Grzegorza Waldaga zostało potwierdzone. Siedział od piątku do niedzieli z tymi kumplami, nawet dwie interwencje do nich były.
 Tomek: nie mógł więc, zabić Magdaleny.  Justyna, a co z alibi Michała Wityckiego?
Justyna: Aga właśnie je sprawdziła. Potwierdzone,bawił się całą noc w klubie  4dreams.
Tomek: dobra, dzięki  Justyna.
  Zakończył połączenie.
Rafał: super. Teraz to nie mamy żadnego podejrzanego, żadnego tropu, śladu...
Tomek: dokładnie, wszystko sprawdzone.
Rafał:  a te  zakochańce, które znalazły ofiarę?
 Tomek:  byli na imprezie urodzinowej, którą organizowała babcia dziewczyny.
Rafał: to nam  śledztwo się komplikuje. Nie ruszymy teraz, bez czegoś nowego.
                                                             Ciąg dalszy nastąpi...